Transcription
ANGAKLATNIMORMONISA PANG TIPANNI JESUCRISTO
ANGAklatniMormonISA PANGTIPANNIJESUCRISTO
ANGAklat ni MormonULAT NA ISINULAT NGKAMAY NI MORMONSA MGA LAMINANGHINANGO MULA SA MGA LAMINA NI NEPHIAnupa’t ito ay pinaikling talaan ng mga tao ni Nephi, at gayon dinng mga Lamanita — Isinulat para sa mga Lamanita, na mga labi ngsambahayan ni Israel; gayon din sa mga Judio at Gentil — Isinulatbilang kautusan, at sa pamamagitan din ng diwa ng propesiya at ngpaghahayag — Isinulat at mahigpit na isinara, at ikinubli ayon saPanginoon, upang ang mga yaon ay hindi masira — Upang lumabassa pamamagitan ng kaloob at kapangyarihan ng Diyos para sa pakahulugan nito — Mahigpit na isinara ng kamay ni Moroni, at ikinubliayon sa Panginoon, upang lumabas sa takdang panahon sa pamamagitan ng mga Gentil — Ang pakahulugan nito sa pamamagitan ngkaloob ng Diyos.Isang pinaikling ulat mula rin sa Aklat ni Eter, na talaan ng mgatao ni Jared, na ikinalat noong panahong lituhin ng Panginoon angwika ng mga tao, nang sila ay nagtatayo ng isang tore upang makaabot sa langit — Upang ipakita sa mga labi ng sambahayan ni Israelkung anong mga dakilang bagay ang ginawa ng Panginoon para sakanilang mga ama; at nang kanilang malaman ang mga tipan ngPanginoon, na sila ay hindi itatakwil nang habang panahon — Atgayon din sa ikahihikayat ng mga Judio at Gentil na si Jesus angCristo, ang Diyos na Walang Hanggan, nagpapatunay ng kanyangsarili sa lahat ng bansa — At ngayon, kung may mga pagkakamaliang mga yaon ay kamalian ng mga tao; dahil dito, huwag ninyonghatulan ang mga bagay ng Diyos, nang kayo ay matagpuang walangbahid-dungis sa hukumang-luklukan ni Cristo.Orihinal na pagsasalin mula sa mga lamina sa Inglesni Joseph Smith, Jun.Inilathala ang unang Ingles na edisyon saPalmyra, New York, USA, noong 1830
vPAMBUNGADAng Aklat ni Mormon ay isang pinagsama-samang banal na kasulatan na kahalintulad ng Biblia. Ito ay isang talaan ng mgapakikipag-ugnayan ng Diyos sa mga unang nanirahan sa Amerika atnaglalaman ng kabuuan ng walang hanggang ebanghelyo.Ang aklat ay isinulat ng maraming sinaunang propeta sa pamamagitan ng diwa ng propesiya at paghahayag. Ang kanilang mga salitana naisulat sa mga laminang ginto ay binanggit at pinaikli ng isangmananalaysay na propeta na nagngangalang Mormon. Ang talaan aynagbibigay-ulat tungkol sa dalawang dakilang kabihasnan. Ang isaay nagmula sa Jerusalem noong 600 b.c., na pagkatapos ay nahati sadalawang bansa, na nakilala bilang mga Nephita at ang mga Lamanita. Ang isa pa ay dumating nang higit na maaga nang lituhin ngPanginoon ang mga wika sa Tore ni Babel. Ang pangkat na ito aynakilala bilang mga Jaredita. Pagkalipas ng libu-libong taon, anglahat ay nalipol maliban sa mga Lamanita, at kabilang sila sa mgapangunahing ninuno ng mga Amerikanong Indiyan.Ang ministeryo ng Panginoong Jesucristo sa mga Nephita pagkatapos ng kanyang pagkabuhay na mag-uli ang pinakatampok na pangyayaring natala sa Aklat ni Mormon. Ito ay naghahayag ng mga doktrina ng ebanghelyo, nagbabanghay ng plano ng kaligtasan, at nagsasabi sa mga tao kung ano ang dapat nilang gawin upang matamo angkapayapaan sa buhay na ito at ang walang hanggang kaligtasan sabuhay na darating.Nang matapos ni Mormon ang kanyang mga isinulat ay ibinigayniya ang mga ulat sa kanyang anak na si Moroni, na nagdagdag ngkanyang sariling salita at itinago ang mga lamina sa burol ng Cumorah.Noong ika-21 ng Setyembre 1823, ang Moroni ring ito, na isa nangniluwalhati, at isa nang taong nabuhay na mag-uli, ay nagpakita saPropetang si Joseph Smith at nagtagubilin sa kanya ng tungkol sasinaunang talaan at ang nakatakdang pagsasalin nito sa wikang Ingles.Sa takdang panahon, ang mga lamina ay ipinagkaloob kay JosephSmith, na siyang nagsalin sa mga ito sa pamamagitan ng kaloob atkapangyarihan ng Diyos. Ang talaan ngayon ay nalalathala sa maraming wika bilang isang bago at karagdagang saksi na si Jesucristoang Anak ng Diyos na buhay, na ang lahat ng lalapit sa kanya atsusunod sa mga batas at ordenansa ng kanyang ebanghelyo ay maaaring maligtas.Hinggil sa talaang ito, ang Propetang si Joseph Smith ay nagsabi:“Sinabi ko sa mga kapatid na ang Aklat ni Mormon ang pinakatumpak sa anumang aklat sa mundo, at ang saligang bato ng atingrelihiyon, at ang isang tao ay malalapit sa Diyos sa pamamagitan ngpagsunod sa mga tuntunin nito, nang higit kaysa sa pamamagitan ngalin mang aklat.”Bukod kay Joseph Smith, ang Panginoon ay nagtalaga pa nglabing-isa upang sila na rin sa kanilang sarili ay makita ang mga
vilaminang ginto at maging mga natatanging saksi sa katotohanan atkabanalan ng Aklat ni Mormon. Ang kanilang isinulat na mga patotoo ay isinama rito bilang “Ang Patotoo ng Tatlong Saksi” at “AngPatotoo ng Walong Saksi.”Inaanyayahan namin ang lahat ng tao sa lahat ng dako na basahinang Aklat ni Mormon, pagbulay-bulayin sa kanilang mga puso angmensaheng nilalaman nito, at itanong sa Diyos, ang Amang WalangHanggan, sa pangalan ni Cristo kung ang aklat ay totoo. Yaong mgamagpapatuloy sa paraang ito at magtatanong nang may pananampalataya ay magtatamo ng patotoo ng katotohanan at kabanalan nito sapamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo. (Tingnan saMoroni 10:3–5.)Yaong mga magtatamo ng banal na patotoong ito mula sa Banal naEspiritu ay malalaman din sa pamamagitan ng yaon ding kapangyarihan na si Jesucristo ang Tagapagligtas ng sanlibutan, na si JosephSmith ang kanyang tagapaghayag at propeta nitong mga hulingaraw, at Ang Simbahan ni Jesucristo ng mga Banal sa mga HulingAraw ang kaharian ng Panginoon na muling itinatag sa mundobilang paghahanda sa ikalawang pagparito ng Mesiyas.
viiANG PATOTOO NG TATLONG SAKSIIpinaaalam sa lahat ng bansa, lahi, wika, at tao, kung kanino makararating ang gawang ito: Na kami, sa pamamagitan ng biyaya ngDiyos Ama, at ng ating Panginoong Jesucristo ay nakita ang mgalaminang naglalaman ng mga talang ito, na tala ng mga tao ni Nephi,at ganoon din ng sa mga Lamanita na kanilang mga kapatid, at gayondin ng sa mga tao ni Jared, na nanggaling sa toreng nabanggit. Atnalalaman din namin na ang mga ito ay naisalin sa pamamagitan ngkaloob at kapangyarihan ng Diyos, sapagkat ang kanyang tinig angnagpahayag nito sa amin; kung kaya’t nalalaman namin nang maykatiyakan na ang gawa ay totoo. At nagpapatotoo rin kami na nakitanamin ang mga nakaukit sa mga lamina; at ang mga ito ay ipinakitasa amin sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Diyos, at hindi ng satao. At aming ipinahahayag sa mahinahong salita, na isang anghel ngDiyos ang bumaba mula sa langit, at kanyang dinala at inilahad saharap ng aming mga mata, na aming namasdan at nakita ang mgalamina, at ang mga nakaukit doon; at nalalaman namin na sa pamamagitan ng biyaya ng Diyos Ama, at ng ating Panginoong Jesucristo,kung kaya’t aming namasdan ito at nagpapatunay kami na ang mgabagay na ito ay totoo. At ito ay kamangha-mangha sa aming mgamata. Gayunpaman, ang tinig ng Panginoon ay nag-utos sa amin nakami ay magpatotoo nito; kung kaya’t upang makasunod sa mgaipinag-uutos ng Diyos, ay pinatutunayan namin ang mga bagay naito. At nalalaman namin na kung kami ay magiging matapat kayCristo ay maaalis namin sa aming mga kasuotan ang dugo ng lahatng tao, at kami’y matatagpuang walang bahid-dungis sa hukumangluklukan ni Cristo, at maninirahang kasama niya magpakailanmansa kalangitan. At ang karangalan ay mapapasa-Ama, at sa Anak, at saEspiritu Santo, na iisang Diyos. Amen.Oliver CowderyDavid WhitmerMartin Harris
viiiANG PATOTOO NG WALONG SAKSIIpinaaalam sa lahat ng bansa, lahi, wika, at tao, kung kanino makararating ang gawang ito: Na si Joseph Smith, Jun., ang tagapagsalin ng gawang ito, ay ipinakita sa amin ang mga laminang nabanggit,na may anyong ginto; na kasindami ng mga pahinang naisalin na ngnasabing si Smith ay siya ring nahawakan ng aming mga kamay; atamin ding nakita ang mga nakaukit doon, at ang lahat ng yaon aymay anyong gawang sinauna, at may kahanga-hangang pagkakayari.At ito’y aming pinatutunayan sa mahinahong salita, na ipinakita saamin ng nasabing si Smith, sapagkat ito’y aming namalas at nahawakan, at may katiyakang nalalaman namin na ang nasabing si Smithang may hawak ng mga laminang aming binanggit. At ibinibigaynamin ang aming mga pangalan sa sanlibutan upang patunayan sasanlibutan ang aming nakita. At hindi kami nagsisinungaling, Diyosang nagpapatunay rito.Christian WhitmerJacob WhitmerPeter Whitmer, Jun.John WhitmerHiram PageJoseph Smith, Sen.Hyrum SmithSamuel H. Smith
ixANG PATOTOO NG PROPETANG SI JOSEPH SMITHAng sariling pangungusap ng Propetang si Joseph Smith tungkol sapaglabas ng Aklat ni Mormon ay:“Noong gabi ng . . . ika-21 ng Setyembre [1823] . . . ipinasiya ko saaking sarili na manalangin at magsumamo sa Pinakamakapangyarihang Diyos. . . .“Habang ako ay nasa ganoong ayos ng pagtawag sa Diyos, natuklasan kong may liwanag na lumitaw sa aking silid, na patuloy nanag-iibayo hanggang sa ang silid ay magliwanag nang higit pa kaysakatanghaliang tapat, nang ang isang katauhan ay biglang lumitaw satabi ng aking higaan, nakatayo sa hangin, dahil ang kanyang mgapaa ay hindi sumasayad sa sahig.“Siya ay nakasuot ng isang maluwag na bata na matingkad angkaputian. Iyon ay kaputiang higit kaysa anumang bagay sa lupa nanakita ko na; anupa’t ako’y hindi naniniwala na mayroon pang bagay sa lupa na maaaring lumitaw na higit pa sa roon ang kaputian atningning. Ang kanyang mga kamay ay nakalantad, at gayon din angkanyang mga braso na mataas nang kaunti sa pulso; at gayon din,ang kanyang mga paa ay walang mga sapin, maging ang kanyangmga binti, na mataas nang kaunti sa bukung-bukong. Ang kanyangulo at leeg ay nakalantad din. At napagwari kong wala siyang ibangkasuotan maliban sa bata, sapagkat ito ay bukas, kaya’t nakikita koang kanyang dibdib.“Hindi lamang ang kanyang bata ang may matingkad na kaputian,ang kanyang katauhan ay may kaluwalhatiang di kayang mailarawan,at ang kanyang kaanyuan ay tunay na parang kidlat. Ang silid aylubhang maliwanag, subalit hindi kasingningning ng nakapaligid sakanyang katauhan. Nang una ko siyang tingnan, ako ay natakot;subalit ang takot ay kaagad ding nawala sa akin.“Ako’y tinawag niya sa aking pangalan, at sinabi sa akin na siya’yisang sugo na nagbuhat sa kinaroroonan ng Diyos na pinapunta saakin; na ang kanyang pangalan ay Moroni; na ang Diyos ay maygawaing ipagagawa sa akin; at ang aking pangalan ay makikilala sakabutihan at kasamaan sa lahat ng bansa, lahi, at wika, o magigingmabuti at masama sa usap-usapan ng lahat ng tao.“Sinabi niya na may nakalagak na isang aklat na nakasulat sa mgalaminang ginto, na nagbibigay-ulat tungkol sa mga dating naninirahansa lupalop na ito, at kung saan sila nagbuhat. At kanya ring sinabi naang kabuuan ng walang hanggang Ebanghelyo ay napapaloob dito,gaya ng ibinigay na ng Tagapagligtas sa mga sinaunang tao;“Gayundin, may dalawang bato sa mga balantok na pilak — at angmga batong ito, na nakakabit sa isang baluti sa dibdib ay siyang bumubuo ng tinatawag na Urim at Tummim — na nakalagak na kasama ngmga lamina; at ang pagmamay-ari at paggamit ng mga batong ito aysiyang kabuuan ng mga Tagakita noong sinauna o nakaraang panahon;at ang mga yaon ay inihanda ng Diyos sa layuning maisalin ang aklat.* * * * * * *
x“Muli, sinabi niya sa akin, na kapag nakuha ko na ang mga laminana kanyang binanggit — sapagkat ang panahon ng pagkuha nito ayhindi pa sumasapit — ay hindi nararapat na ang mga yaon ay ipakitako kahit kanino mang tao; maging ang baluti sa dibdib na kasama ngUrim at Tummim; doon lamang sa kanila na ipag-uutos sa akin napagpapakitaan ko ng mga yaon; at kung ipakikita ko roon sa mgahindi dapat makakita ako ay mapaririwara. At habang nakikipag-usapsiya sa akin tungkol sa mga lamina, ang pangitain ay nabuksan saaking isipan at nakita ko ang pook na kinalalagakan ng mga lamina,at iyon ay naging napakalinaw at namumukod-tangi kaya’t natukoykong muli ang pook nang dalawin ko ito.“Pagkatapos ng pag-uusap na ito, ang liwanag sa silid ay nakitakong kaagad na nagsimulang matipon sa paligid ng taong nakipagusap sa akin, at ito ay nagpatuloy hanggang sa ang silid ay mulingmagdilim, maliban sa paligid niya; nang biglang makita ko, na waring isang lagusan ang nabuksan paakyat sa langit, at siya ay pumaitaas hanggang sa tuluyang maglaho, at ang silid ay naiwang kagayanang una noong hindi pa lumilitaw ang makalangit na liwanag.“Sa aking pagkakahiga, ako ay nagnilay-nilay sa natatanging tagpo,at lubhang namangha sa mga sinabi sa akin nitong di pangkaraniwangsugo; nang sa gitna ng aking pagbubulay-bulay, bigla kong natuklasanna ang aking silid ay nagsisimula na namang lumiwanag, at sa isangiglap, kagaya noon, ang makalangit na sugo ring yaon ay nasa tabi nanaman ng aking higaan.“Nagsimula siya, at isinalaysay niyang muli ang yaon ding mgabagay na ginawa na niya noong una niyang pagdalaw, na walanganumang pagkakaiba; at pagkatapos noon, ay ipinaalam niya sa akinang dakilang paghuhukom na darating sa lupa, na may malakingkalagiman sa pamamagitan ng taggutom, espada, at salot; at angkalunus-lunos na paghuhukom na ito ay darating sa lupa sa kasalukuyang salinlahi. Matapos maisalaysay ang mga bagay na ito, mulisiyang pumaitaas kagaya nang ginawa niya noong una.“Sa mga sandaling iyon, sapagkat malalim ang pagkakakintal noonsa aking isipan, kung kaya’t ang antok ay napalis sa aking mga mata, atako’y tuluyang nagupo ng pagkamangha sa aking mga nakita at narinig.Subalit ganoon na lamang ang aking pagkabigla nang muli kong makitaang sugo ring yaon sa tabi ng aking higaan, at marinig na muli niyang inuusal at sinasabi sa akin ang mga binanggit niya noong una;at nagdagdag ng babala sa akin, at sinabi sa akin na susubukin akongtuksuhin ni Satanas (sa kadahilanang ang mag-anak ng aking ama aymaralita), na kunin ang mga lamina upang magpayaman. Dito aypinagbawalan niya ako, at sinabi na wala akong dapat na maginglayunin sa pagkuha ng mga lamina maliban sa ikaluluwalhati ngDiyos, at maudyukan ng ano pa mang layunin maliban sa pagtatayong Kanyang kaharian; kung hindi ay di ko makukuha ang mga yaon.“Matapos ang pangatlong pagdalaw na ito, ay muli siyang pumaitaassa langit tulad ng dati, at ako ay naiwan na namang nagbubulay-bulaysa mga di pangkaraniwang pangyayaring kararanas ko lamang; nang
xihalos kaagad-agad pagkatapos pumaitaas ang makalangit na sugo saikatlong ulit, ay tumilaok ang tandang, at napag-alaman kong maguumaga na, kung kaya’t ang aming pag-uusap ay maaaring inabot ngmagdamag.“Di naglaon ay bumangon ako sa aking higaan, at tulad ng dati, aynagtungo sa mga gawaing kinakailangan sa araw na iyon, subalit sapagtatangka kong gumawa gaya ng mga ibang pagkakataon, ay napansin kong ang aking lakas ay naglaho kaya ako’y lubusang nawalanng kakayahan. Ang aking ama na noon ay gumagawang kasama koay napunang may bumabagabag sa akin, at pinagsabihan ako naumuwi na. Tumalima ako na may layuning umuwi ng bahay; subalitsa aking pagtatangkang tumawid ng bakod palabas sa bukid na kinaroroonan namin ay tuluyang nawala ang aking lakas, at ako ay bumagsaksa lupa na nanghihina, at ilang sandali ring nawalan ng kamalayansa anumang bagay.“Ang tinig na nagsasalita sa akin, na tinatawag ako sa aking pangalan ang unang bagay na naalaala ko. Tumingala ako, at nakita ko angsugo ring yaon, na nakatayo sa aking ulunan, at napalilibutan ngliwanag tulad noong una. Muli niyang isinalaysay sa akin ang mgaisinalaysay na niya noong nakaraang gabi, at inutusan ako na pumuntasa aking ama at sabihin ang pangitain at mga kautusang natanggap ko.“Sumunod ako; ako’y nagbalik sa aking ama sa bukid, at inilahadko sa kanya ang buong pangyayari. Tumugon siya sa akin na yaon ay saDiyos, at sinabihan ako na humayo at sundin ang iniuutos ng sugo.Nilisan ko ang bukid, at ako’y nagtungo sa pook na sinabi sa akin ngsugo na pinaglalagakan ng mga lamina; at dahil sa pamumukod-tanging pangitain ko tungkol sa bagay na ito, ay natukoy ko kaagad angpook pagdating ko roon.“Malapit sa nayon ng Manchester, Ontario, New York, ay isang burolna may kalakihan, at siyang pinakamataas sa buong kapaligiran. Sadakong kanluran ng burol na ito, di kalayuan sa tuktok, sa ilalim ngisang batong may kalakihan ay nakalatag ang mga laminang nakalagak sa isang kahong bato. Ang batong ito ay makapal at pabilog samay bandang gitnang itaas, at papanipis tungo sa mga gilid, kungkaya’t ang gitnang bahagi nito ay nakikita sa ibabaw ng lupa, subalitang gilid sa palibot ay natatabunan ng lupa.“Matapos kong maalis ang lupa, ay kumuha ako ng panikwas, naaking iniayos sa ilalim ng gilid ng bato, at sa kaunting pag-iinot aynaiangat. Tiningnan ko ang loob at nakita ko, naroroon nga ang mgalamina, ang Urim at Tummim, at ang baluti sa dibdib kagaya ng sinabing sugo. Ang kahong kinalalagyan ng mga iyon ay niyari sa pamamagitan ng paglalatag ng mga bato at pagdirikit sa mga ito ng mgasangkap na may uring semento. Sa ilalim ng kahon ay nakalatag angdalawang bato nang pahalang sa kahon, at sa mga batong ito nakapatong ang mga lamina at ang iba pang mga bagay na kasama nito.“Tinangka kong ilabas ang mga yaon, ngunit ako’y pinagbawalan ngsugo, at muling pinagsabihan na ang panahon ng paglalabas nito ayhindi pa dumarating, at hindi pa darating, hanggang sa makalipas ang
xiiapat na taon magmula sa panahong yaon; subalit pinagsabihan niyaako na kinakailangang pumunta ako sa pook na yaon sa ganap na isangtaon mula sa panahong iyon, at doon ay makikipagtagpo siya sa akin, atako ay kinakailangang magpatuloy na gawin ang gayon hanggang sasumapit ang panahon na maaari nang kunin ang mga lamina.“Kagaya ng ipinag-uutos sa akin, ako ay pumupunta tuwing katapusan ng bawat taon, at sa tuwina ay natatagpuan ko roon ang sugoring iyon, at tumatanggap ako ng tagubilin at kaalaman tuwing kami’y mag-uusap, tungkol sa kung ano ang gagawin ng Panginoon, atkung paano at sa anong paraan ang Kanyang kaharian ay pangangasiwaan sa mga huling araw.* * * * * * *“Sa tinagal-tagal ay dumating ang panahon upang makuha angmga lamina, ang Urim at Tummim, at ang baluti sa dibdib. Noongikadalawampu’t dalawa ng Setyembre, isanlibo walong daan at dalawampu’t pito, matapos akong magtungo gaya ng nakaugalian sakatapusan ng isa pang taon sa pook na kinalalagakan ng mga yaon,ay ibinigay sa akin ang mga iyon ng nasabi ring makalangit na sugo,at nagtagubilin nang ganito: Na ako ang may pananagutan sa mgayaon; na kung ang mga ito’y mawawala dahil sa kawalang-ingat, odahil sa aking kapabayaan, ako ay iwawaksi; subalit kung akinggagawin ang lahat ng pagsisikap upang ang mga ito ay maingatan,hanggang kunin niya, ang sugo, ang mga ito, ito ay pangangalagaan.“Agad kong napag-alaman ang dahilan kung bakit tumanggapako ng ganoong kahigpit na mga tagubilin na ingatang ligtas angmga yaon, at kung bakit sinabi ng sugo na kung matupad ko ang mganararapat kong gawin na iniatang sa aking mga kamay, ay kukuninniya ang mga yaon. Sapagkat hindi pa gaanong nagtatagal na nabunyag na ang mga yaon ay nasa sa akin, ay isang walang tigil na pamimilit ang ginamit upang ang mga yaon ay maagaw sa akin. Lahat ngpakana na maaaring gawin ay ginamit sa ganoong layunin. Ang paguusig ay higit na naging mapait at matindi kaysa noong una, at angmga tao ay laging nakahanda upang makuha sa akin kung maaariang mga yaon. Subalit sa karunungan ng Diyos, yaon ay nanatilingligtas sa aking mga kamay, hanggang sa matapos ko ang mga kinakailangan na iniatang sa aking mga kamay. Alinsunod sa napagkasunduan, nang hingin ng sugo ang mga iyon ay ibinigay ko yaon sakanya; at ang mga yaon ay nasa kanyang pag-iingat magpahanggangsa araw na ito, na ikalawang araw ng Mayo, isanlibo walong daan attatlumpu’t walo.”Para sa kabuuang tala, tingnan sa Joseph Smith—Kasaysayan, saMahalagang Perlas, at History of the Church of Jesus Christ of Latter-daySaints, tomo 1, kabanata 1 hanggang 6.Ang sinaunang kasulatan na kinuha mula sa lupa, bilang tinig ngtao na nagsasalita mula sa alabok, at naisalin sa makabagong wika sapamamagitan ng kaloob at kapangyarihan ng Diyos, gaya ng pinagtibay ng Maykapal na patotoo, ay unang nalathala sa daigdig sawikang Ingles noong taong 1830 bilang The Book of Mormon.
xiiiMAIKLING PALIWANAG TUNGKOL SAAng Aklat ni MormonAng Aklat ni Mormon ay isang banal na talaan ng mga tao sa sinaunang Amerika, at nakaukit sa mga pirasong metal. Apat na uri nglaminang metal ang binabanggit sa aklat na ito:1. Ang mga Lamina ni Nephi, na may dalawang uri: ang Maliliit naLamina at ang Malalaking Lamina. Ang una ay halos tungkol samga espirituwal na bagay at sa ministeryo at mga turo ng mgapropeta, samantalang ang huli, karamihan ay kasaysayan ng kapanahunan ng mga taong kinauukulan (1 Nephi 9:2–4). Magmula sapanahon ni Mosias, gayon man, ang malalaking lamina ay naglalaman na rin ng mahahalagang bagay na espirituwal.2. Ang mga Lamina ni Mormon, na naglalaman ng mga pinaikling ulatni Mormon buhat sa Malalaking Lamina ni Nephi, kalakip angmaraming paliwanag. Ang mga laminang ito ay naglalaman din ngkarugtong ng kasaysayan na iniulat ni Mormon at ang mga dagdagng kanyang anak na si Moroni.3. Ang mga Lamina ni Eter, na naglalahad ng kasaysayan ng mgaJaredita. Ang talaang ito ay pinaikli ni Moroni, na naglagay ngkanyang paliwanag at inilakip ang talaan sa pangkalahatang kasaysayan sa ilalim ng pamagat na “Aklat ni Eter.”4. Ang mga Laminang Tanso na dinala ng mga tao ni Lehi mula saJerusalem noong 600 b.c. Ang mga ito ay naglalaman ng “limangaklat ni Moises, . . . At gayon din ang talaan ng mga Judio mula sasimula, . . . hanggang sa pagsisimula ng paghahari ni Zedekias,hari ng Juda; At gayon din ang mga propesiya ng mga banal napropeta” (1 Nephi 5:11–13). Maraming sipi mula sa mga laminangito na binabanggit si Isaias at iba pang mga propeta sa Biblia atmga propetang wala sa Biblia, ang lumitaw sa Aklat ni Mormon.Ang Aklat ni Mormon ay binubuo ng labinlimang pangunahingbahagi o pagkakahati, na kilala, maliban sa isa, bilang mga aklat,na ang bawat isa ay tinatawag sa pangalan ng pangunahing mayakda. Ang unang bahagi (ang unang anim na aklat, na nagtataposkay Omni) ay isang pagsasalin mula sa Maliliit na Lamina ni Nephi. Sapagitan ng mga aklat nina Omni at Mosias ay may isiningit na tinatawag na Ang mga Salita ni Mormon. Ang isiningit na ito ay naguugnay sa talaang nakaukit sa Maliliit na Lamina na kasama angpinaikling talaan ni Mormon buhat sa Malalaking Lamina.Ang pinakamahabang bahagi, mula sa Mosias hanggang sa Mormon,kabanata 7, na kasama rito, ay isang pagsasalin ng pinaikling talaanni Mormon buhat sa Malalaking Lamina ni Nephi. Ang pangkatapusang bahagi, mula sa Mormon, kabanata 8, hanggang sa katapusanng aklat, ay iniukit ng anak ni Mormon na si Moroni, na siya, makaraang tapusin ang talaan ng buhay ng kanyang ama, ay gumawa ngisang pinaikling talaan ng Jaredita (bilang Aklat ni Eter) at pagkata-
xivpos ay idinagdag ang mga bahaging nakilala bilang ang Aklat niMoroni.Humigit-kumulang noong mga taong a.d. 421, si Moroni, ang hulisa mga mananalaysay na propetang Nephita ay mahigpit na isinaraang banal na talaan at ikinubli ito ayon sa Panginoon, upang ilabas samga huling araw, gaya ng ibinadya ng tinig ng Diyos sa pamamagitan ng kanyang mga sinaunang propeta. Noong a.d. 1823, ang Moroniring ito, na isa nang taong nabuhay na mag-uli, ay dumalaw saPropetang si Joseph Smith at sa dakong huli ay nagbigay ng inukitangmga lamina sa kanya.
xvANG MGA PANGALAN AT PAGKAKAAYOSNG MGA AKLAT SAAng Aklat ni MormonPangalanPahinaUnang Aklat ni Nephi.Ikalawang Aklat ni Nephi . 75Aklat ni Jacob. 167Aklat ni Enos . 193Aklat ni Jarom . 197Aklat ni Omni. 199Ang mga Salita ni Mormon . 203Aklat ni Mosias . 206Aklat ni Alma. 297Aklat ni Helaman . 538Ikatlong Nephi . 595Ikaapat na Nephi . 678Aklat ni Mormon . 683Aklat ni Eter .1. 711Aklat ni Moroni . 756
Ang Unang Aklat ni NephiANG KANYANG PANUNUNGKULAN AT MINISTERYOAng ulat ni Lehi at ng kanyang asawang si Saria, at ng kanyangapat na anak na lalaki, na tinatawag sa mga pangalang (mulasa panganay) Laman, Lemuel, Sam, at Nephi. Ang Panginoon aynagbabala kay Lehi na lisanin ang lupain ng Jerusalem, sapagkatnagpropesiya siya sa mga tao hinggil sa kanilang kasamaan athinangad nilang kitlin ang kanyang buhay. Tatlong araw siyangnaglakbay sa ilang kasama ang kanyang mag-anak. Isinama niNephi ang kanyang mga kapatid at bumalik sa lupain ng Jerusalem upang kunin ang talaan ng mga Judio. Ang ulat ng kanilangmga pagdurusa. Ipinagsama nila ang mga anak na babae ni Ismaelupang maging mga asawa. Isinama nila ang kanilang mga maganak patungo sa ilang. Ang kanilang mga pagdurusa at paghihirap sa ilang. Ang landas ng kanilang mga paglalakbay. Dumatingsila sa malawak na tubig. Ang mga kapatid ni Nephi ay naghimagsik laban sa kanya. Sila ay kanyang nilito, at gumawa ng isangsasakyang-dagat. Tinawag nila ang pangalan ng pook na Masagana. Sila ay tumawid sa malawak na tubig patungo sa lupang pangako, at sa dako pa roon. Ito ay ayon sa ulat ni Nephi; o sa ibangsalita, ako, si Nephi, ang sumulat ng talaang ito.KABANATA 1Sinimulan ni Nephi ang talaan ngkanyang mga tao — Nakita ni Lehisa pangitain ang isang haliging apoyat bumasa mula sa isang aklat ngpropesiya—Pinuri niya ang Diyos,ibinadya ang pagparito ng Mesiyas,at nagpropesiya tungkol sa pagkawasak ng Jerusalem—Siya ay inusig ng mga Judio. Mga 600 b.c.KO, si a Nephi, na isinilangsa b butihing mga c magulangsamakatwid, ako ay d naturuanng lahat halos ng karununganA[1 nephi]1 1a gbk Nephi,Anak ni Lehi.b Kaw. 22:1.c D at T 68:25, 28.ng aking ama; at sa dahilangnakita ko ang maraming e paghihirap sa paglipas ng aking mgaaraw, gayunman, sa labis napagpapala ng Panginoon sa lahat ng aking mga araw; oo, sapagkakaroon ng malaking kaalaman tungkol sa kabutihan atsa mga f hiwaga ng Diyos, kayanga gumawa ako ng isang g talaan ng aking mga gawain noong aking mga araw.2 Oo, ako ay gumawa ng isangatalaan sa wika ng aking ama, nabinubuo ng karunungan ng mgagbk Magulang, Mga.d Enos 1:1; Mos. 1:2–3.gbk Turuan, Guro.e gbk Pagdurusa.f gbk Hiwaga ngDiyos, Mga.g gbk Banal naKasulatan, Mga.2a Mos. 1:2–4;Morm. 9:32–33.
1 Nephi 1:3–112Judio at ng wika ng mga tagaEgipto.3 At nalalaman ko na ang talaang ginagawa ko ay a totoo; atginagawa ko ito sa pamamagitan ng sarili kong kamay; at ginagawa ko ito ayon sa akingkaalaman.4 Sapagkat ito ay nangyari na,na sa pagsisimula ng a unangtaon ng paghahari ni b Zedekias,hari ng Juda, (ang aking ama, siLehi, na nanirahan sa c Jerusalemsa lahat ng kanyang mga araw);at sa taon ding iyon ay nagkaroon ng maraming d propeta,nagpopropesiya sa mga tao nakinakailangan silang magsipagsisi, o ang dakilang lunsodng e Jerusalem ay tiyak na mawawasak.5 Dahil dito, ito ay nangyari na,na ang aking ama, si a Lehi, habang siya ay lumalakad ay nanalangin sa Panginoon, oo, maging nang buo niyang b puso, sakapakanan ng kanyang mga tao.6 At ito ay nangyari na, na habang siya ay nananalangin saPanginoon, may lumitaw naisang a haliging apoy at lumapag sa ibabaw ng isang malaking bato sa harapan niya; atmarami siyang nakita at narinig; at dahil sa mga bagay na3 a 1 Ne. 14:30; Mos. 1:6;Eter 5:1–3;D at T 17:6.4 a gbk Cronolohiya—598 b.c.b 2 Cron. 36:10;Jer. 52:3–5;Omni 1:15.c 1 Cron. 9:3.d 2 Hari 17:13–15;2 Cron. 36:15–16;Jer. 7:25–26.kanyang nakita at narinig siyaay nangatal at nanginig nanglabis.7 At ito ay nangyari na, na siyaay bumalik sa kanyang sarilingtahanan sa Jerusalem; at inihimlay niya ang sarili sa kanyanghigaan, na a napangingibabawanng Espiritu at ng mga bagay nakanyang nasaksihan.8 At nasa gayong napangingibabawan ng Espiritu, siya ay natangay sa isang a pangitain, maging ang b kalangitan ay nakitaniyang nabuksan, at kanyanginakalang nakita niya ang Diyosna nakaupo sa kanyang trono,napaliligiran ng di mabilangna lipumpon ng mga anghel nanasa ayos ng pag-awit at pagpupuri sa kanilang Diyos.9 At ito ay nangyari na, na kanyang nakita ang Isa na bumababa mula sa gitna ng langit, at namasdan niya na ang kanyangaliwanag ay higit pa kaysa saaraw sa katanghaliang tapat.10 At kanya ring nakita angalabindalawang iba pa na sumusunod sa kanya, at ang kanilangliwanag ay mahigit pa kaysa samga bituin sa kalangitan.11 At sila ay bumaba at humayo sa balat ng lupa; at ang unaay lumapit at tumayo sa hara-gbk Propeta.e Jer. 26:18;2 Ne. 1:4;Hel. 8:20.5 a gbk Lehi, Amani Nephi.b Sant. 5:16.6 a Ex. 13:21;Hel. 5:24, 43;D at T 29:12;JS—K 1:16.7 a Dan. 10:8;8ab9a10a1 Ne. 17:47;Moi. 1:9–10;JS—K 1:20.1 Ne. 5:4.gbk Pangitain.Ez. 1:1;Gawa 7:55–56;1 Ne. 11:14;Hel. 5:45–49;D at T 137:1.JS—K 1:16–17.gbk Apostol.
31 Nephi 1:12–18pan ng aking ama, at ibinigaysa kanya ang isang a aklat, at siyaay inatasan na dapat niyangbasahin.12 At ito ay nangyari na, nahabang siya ay nagbabasa, siyaay napuspos ng a Espiritu ng Panginoon.13 At nabasa niya, sinasabing:Sa aba, sa aba, sa Jerusalem, sapagkat nakita ko ang iyong mgaakarumal-dumal na gawain! Oo,at maraming bagay ang nabasang aking ama hinggil sa b Jerusalem—na ito ay wawasakin, atang mga naninirahan doon; marami ang masasawi sa pamamagitan ng espada, at marami angcmadadalang bihag sa Babilonia.14 At ito ay nangyari na, nangmabasa ng aking ama at masaksihan ang maraming dakilaat kagila-gilalas na bagay, siyaay napabulalas ng maraming bagay sa Panginoon; gaya ng: Dakila at kagila-gilalas ang iyongmga gawa, O Panginoong Diyosna Pinakamakapangyarihan!Ang iyong trono ay mataas sakalangitan, at ang iyong kapangyarihan, at kabutihan, atawa ay sumasalahat ng mga naninirahan sa mundo; at, sapagkat ikaw ay maawain, hindi moipahihintulot na yaong mga a lumalapit sa iyo ay mangasawi!15 At ganito ang pamamaraanng pananalita ng aking ama sa11a Ez. 2:9.12a D at T 6:15.13a 2 Hari 24:18–20;2 Cron. 36:14.b 2 Hari 23:27; 24:2;Jer. 13:13–14;2 Ne. 1:4.pagpupuri sa kanyang Diyos;sapagkat ang kanyang kaluluwa ay nagalak, at ang kanyangpuso ay napuspos, dahil sa mgabagay na kanyang nakita, oo,dahil sa ipinakita ng Panginoon sa kanya.16 At ngayon ako, si Nephi, ay
aking isipan at nakita ko ang pook na kinalalagakan ng mga lamina, at iyon ay naging napakalinaw at namumukod-tangi kaya't natukoy kong muli ang pook nang dalawin ko ito. "Pagkatapos ng pag-uusap na ito, ang liwanag sa silid ay nakita kong kaagad na nagsimulang matipon sa paligid ng taong nakipag-
