WIXLIB

10Panimula para sa pagtanggap ng mga gantimpala o kaparusahan nanakamit ng mga aksyon sa panahon ng buhay ng isangtao. Ang mga ito ay ang anyo ng walang hanggang paraisoo walang hanggang impiyerno. Ang layunin ng Quran ayupang malaman ng tao ang katotohanan na ito. Ito ang temang banal na Aklat na ito, na naglilingkod upang gabayanang tao sa pamamagitan ng kanyang buong paglalakbay sabuhay at sa buhay pagkatapos ng kamatayan.Masasabi natin na ang tao ay isang palahanap sakapanganakan. Ang mga tanong na ito ay nakakatakot saisip ng lahat: Sino ako? Ano ang layunin ng aking buhay?Ano ang katotohanan ng buhay at kamatayan? Ano angsikreto ng tagumpay at pagkabigo ng tao? At iba pa Ayon saQuran, ang sagot sa mga tanong na ito ay ang kasalukuyangmundo ay ang pagsubok na lupa at ang anumang tao aypinagkalooban sa panahon ng kanyang bago ang kamatayanay bahagi ng lahat ng pagsubok. Ang Kabilang Buhay ayang lugar kung saan ang resulta ng pagsusulit ay gagawinng Makapangyarihan at ang sinumang tao na natatanggapsa buhay pagkatapos ng kamatayan, sa pamamagitan nggantimpala o kaparusahan, ay magkatulad sa kanyang mgagawa sa mundong ito. Ang sikreto ng tagumpay ng tao sabuhay na ito ay upang maunawaan ang plano ng paglikhang Diyos at upang masiayos ang kanyang pamumuhay nanaayon.Isang Aklat ng Dakilang PaalaalaAng Quran ay isang aklat ng banal na paalala. Ang isangkumbinasyon ng mga aralin at paalaala, ito ay mas naaangkop

Panimula11na tinatawag na isang libro ng karunungan. Hindi sinusunodng Quran ang huwarang tradisyonal na didaktikong aklat.Sa katunayan, kapag ang pangkaraniwang mambabasaay nakakuha ng Quran, lumilitaw sa kanya na magingisang koleksyon ng mga pira-piraso na pahayag. Tila angpakiramdam na ito ay hindi tunay. Ngunit ang kaayusanng Koran ay hindi dahil sa anumang pagkukulang, kundi sahalip ay sumusunod sa Quranikong plano ng pagpapanatiling orihinal na anyo upang matupad ang layunin nito namaihatid ang mensahe ng katotohanan sa mambabasana maaaring, sa kanyang mga pangyayari sa mga banal nakasulatan, basahin lamang ang isang pahina, isang taludtodo isang linya sa isang pagkakataon.Isang mahalagang aspeto ng Quran na ito ay isang paalalang mga pagpapalang ipinagkaloob ng Kataas-taasangTagapagbigay. Ang pinakamahalaga sa mga ito ay angpambihirang katangian kung saan pinagkalooban ng Allah(ang Diyos) ang tao nang nilikha Niya siya. Ang isa pangmahusay na pagpapala ay nang pinatira siya sa lupa, isangplaneta kung saan umiiral ang lahat ng uri ng mga sistemang suporta para sa kanyang kapakinabangan. Ang layuninng Quran ay upang tiyakin na, habang tinatangkilik angmga pagpapalang ito ng kalikasan, ang tao ay panatilihinang kanyang Tagapagbigay sa isip: dapat niyang kilalaninang kagandahan ng kanyang Tagapaglikha. Sa paggawanito ang taong iyon ay makakapasok sa walang hanggangparaiso; hindi pinapansin ang kanyang Tagapagbigay, sakabilang banda, ay dadalhin ang tao diretso sa impiyerno.Ang Quran ay talagang isang paalala ng katotohanang hindimaiiwasan.

12Panimula Ang Panloob na Diwa at Katuparan ng Allah (ang Diyos)Ang isang mahalagang katangian ng Quran ay nagbibigaylamang sa atin ng mga pangunahing, mahahalagangprinsipyo, na madalas na nag-uudyok sa pag-ulit upangbigyang-diin ang mga ito. Sa kabaligtaran, ang mga dipangunahing kaalaman, o mga bagay na may kaugnayanlamang sa anyo, ay bumubuo lamang ng isang hindi mabilangna bahagi ng mga banal na kasulatan. Ito ay kasuwato ngQuranikong pamamaraan, ang kahalagahan ng anyo ayganap na pangalawa lamang. Sa Quran, tanging ang mgatuntuning iyon ay mahalaga na bilang pangunahing mgaalituntunin. Ang aspeto ng Quran ay napakalinaw na angmambabasa nito ay hindi maaaring pahalagahan ito.Sa katotohanan ang panloob na espiritu angpinakamahalaga sa pagtatayo ng personalidad ng Islam.Kapag nabuo ang panloob na espiritu, ang tamang anyo aynatural na maganap. Subalit ang anyo sa kanyang sarili ayhindi maaaring gumawa ng panloob na diwa. Iyon ay kungbakit ang layunin ng Quran ay upang simulan at dalhin sakatuparan ng isang intelektuwal ang ganap na pagbabago saloob ng tao. Ang pagpapahayag na ginamit ng Quran parasa intelektuwal na may ganap na pagbabago ay ma’rifah(pagsasakatuparan ng katotohanan) (5:83).Ang Koran ay nagpapahiwatig ng kahalagahanng pagtuklas ng katotohanan ng tao sa antas ngpagsasakatuparan. Ang tunay na pananampalataya sa Diyosay ang nakamit ng isang tao sa gayong antas. Kung walangpagkaunawa, walang pananampalataya.

Panimula13Ang Salita ng Allah (ang Diyos)Kapag binabasa mo ang Quran, lagi mong masusumpunganito na nagsasabi na ito ay salita ng Diyos. Ito ay tila isangpayak na katotohanan. Ngunit kapag nakita sa konteksto,ito ay isang pambihirang pahayag. Maraming mga librosa mundo na pinaniniwalaan na sagrado. Ngunit, malibansa Quran, wala kaming nakikitang anumang relihiyosongaklat na sa gayon ay nagpapakilos bilang salita ng Diyos.Ang ganitong uri ng pahayag, na lumalabas nang katangitangi sa Quran, ay nagbibigay ng punto ng pag-alis samambabasa. Pagkatapos ay tinuturuan niya ito bilang isangpambihirang aklat, sa halip na isang karaniwang aklat naisinulat ng mga tao. Nakita natin ang mga paulit-ulit sa mgapahayag ng Quran na nagsalita nang higit pa o mas kauntitulad ng mga sumusunod, ‘O tao, ang iyong Panginoon, natumutugon sa iyo. Makinig sa Kanyang mga salita at sundinSiya. ‘Kahit na ang istilo ng ganitong pananalita ay lubos napambihira.Ang ganitong uri ng tuwirang banal na panawaganay wala sa anumang iba pang aklat. Nag-iiwan ito ngpangmatagalang impresyon sa tao. Nararamdaman niyana ang kanyang Panginoon ay tuwirang tinutugunan siya.Ang pakiramdam na ito ay pumipilit sa tao na kunin angmga pahayag ng Quran na may matinding kabigatan, sahalip na ituring ang mga ito tulad ng araw-araw na pahayagsa isang ordinaryong aklat. Ang estilo ng pagtitipon ngQuran ay natatangi din. Ang mga aklat na isinulat ng mgatao ay karaniwang may mga materyal na inayos ayon sapagkakasunud-sunod mula sa A hanggang Z, ayon sa paksa.

14Panimula Ngunit ang Quran ay hindi sumusunod sa isang disensyong ganitong uri, upang ang karaniwang tao ay lumilitawna kulang sa pagkakasunud-sunod. Gayunpaman, sapagtingin sa katotohanan, ito ay lumilitaw bilang isanglubos na maliwanag at maayos na libro, at medyo marilagsa estilo ng pagsulat nito. Habang nagbabasa ng Quran,nararamdaman namin na ang manunulat nito ay nasaisang napakataas na pedestal mula sa kung saan Siya aytumitingin at tinutugunan ang buong sangkatauhan, nakung saan ay ang Kanyang espesyal na pagpapaalala. Angpanawagan na ito ay nakatuon sa iba’t ibang grupo ng mgatao, habang tinatalian ang lahat ng ito. Ang isang espesyalna aspeto ng Quran ay sa anumang sandali ang mambabasanito ay maaaring kumonsulta sa Tapagsulat nito, ilagay angkanyang mga tanong at tumanggap ng mga sagot, para saTagapagsulat ng Quran ay ang Allah (ang Diyos) mismo.Siya ay isang buhay na Diyos. Bilang Manlilikha ng Tao,tuwirang naririnig Niya at sinasagot ang tawag ng tao.Ang Mapayapang pakikipagbakang IdeolohikalAng mga ipinakilala sa Quran lamang sa pamamagitan ngmedia, sa pangkalahatan ay may impresyon na ang Quranay isang aklat ng jihad, at ang jihad sa kanila ay isangpagtatangka upang makamit ang layunin ng isang tao sapamamagitan ng karahasan. Ngunit ang ideyang ito aybatay sa hindi pagkaunawa. Ang sinuman na bumabasa ngQuran para sa kanyang sarili ay madaling pahalagahan naang mensahe nito ay walang kinalaman sa karahasan. AngQuran ay, mula sa umpisa hanggang katapusan, isang aklatna nagpapahayag ng kapayapaan at walang anumang mukha

Panimula15ng karahasan. Totoo na ang jihad ay isa sa mga aral ng Quran.Ngunit ang jihad, na kinuha sa wastong kahulugan nito, angpangalan ng mapayapang pakikibaka sa halip na anumanguri ng marahas na pagkilos. Ang Quranikong konsepto ngjihad ay ipinahayag sa sumusunod na taludtod, ‘Gumawa ngmas malaki na jihad (masigasig na nagsusumikap) sa tulongng Koran na ito’ (25:52). Maliwanag, ang Quran ay hindiisang sandata, ngunit isang libro na nagbibigay sa amin ngisang pagpapakilala sa banal na ideolohiya ng mapayapangpakikibaka. Ang pamamaraan ng ganitong pakikibaka,alinsunod sa Quran, ay ‘magsalita sa kanila ng isang salitaupang maabot ang kanilang kaluluwa’ (4:63).Kaya, ang nais na paraan, na tumutukoy sa Quran, ay isana gumagalaw sa puso at isip ng tao. Iyon ay, sa pagtugonsa mga isip ng mga tao, natutugunan nila ito, kumbinsidosila sa katunayan ng Quran at, sa maikling salita, aynagdudulot ng isang intelektuwal na pakikipagbaka sa loobng mga ito. Ito ang misyon ng Quran. At ang misyong ito aymaisasagawa lamang sa pamamagitan ng mga makatuwirangargumento. Ang target na ito ay hindi maaaring makamit sapamamagitan ng karahasan o armadong pagkilos.Ito ay totoo na mayroong ilang mga talata sa Quran,na nagdudulot ng mga kautusan na katulad ng mgasumusunod, ‘Patayin sila kung saan mo makikita ang mgaito’ (2: 191). Sa pagtukoy sa mga naturang talata, may ilanna nagtatangkang magbigay ng impresyon na ang Islam ayisang relihiyon ng digmaan at karahasan. Ito ay ganap nahindi totoo. Ang mga naturang talata ay may kaugnayansa isang limitadong kahulugan, sa mga may unilateral na

16Panimula sinalakay ang mga Muslim. Ang taludtod sa itaas ay hindinagpapahiwatig ng pangkalahatang utos ng Islam.Ang katotohanan ng bagay na ito ang Koran ay hindiipinahayag sa kumpletong anyo na kung saan ito ay umiiralngayon. Ito ay ipinahayag paminsan-minsan, ayon samga pangyayari, sa loob ng isang oras na dumangkal ng23 taon. Kung ito ay nahahati sa mga taon ng digmaan atkapayapaan, ang panahon ng kapayapaan ay umabot sa20 taon, samantalang ang estado ng digmaan ay umabotlamang sa 3 taon. Ang mga paghahayag sa loob ng 20 taonna ito ay ang mapayapang aral ng Islam na ipinahahayagsa mga talata tungkol sa pagsasakatuparan ng Diyos,pagsamba, moralidad, katarungan, atbp.Ang dibisyon ng mga utos sa iba’t ibang kategorya ayisang likas na iisa at matatagpuan sa lahat ng mga aklatsa relihiyon. Halimbawa, ang Gita, ang banal na aklat ngmga Hindus, ay tumutukoy sa karunungan at moral na mgahalaga. Ngunit kasama dito ang payo ni Krishna kay Arjuna,na naghihikayat sa kanya na lumaban (Bhagavad Gita, 3:30).Hindi ito nangangahulugan na ang mga mananampalatayasa Gita ay dapat maglunsad ng digmaan sa lahat ng oras.Mahatma Gandhi, pagkatapos ng lahat, nagmula sakanyang pilosopiya ng di-karahasan mula sa parehong Gita.Ang pagpapayo upang makipaglaban sa Gita ay nalalapatlamang sa mga pambihirang mga kaso kung saan ang mgasitwasyon ay walang anumang pagpipilian. Ngunit para sapangkalahatang pang-araw-araw na pag-iral ay nagbibigayito ng parehong mapayapang mga utos na nakuha mula ditokay Mahatma Gandhi.

Panimula17Katulad nito, sinabi ni Jesu-Kristo, ‘Huwag isipin nadumating ako upang magdala ng kapayapaan sa Lupa.Hindi ako naparito upang magdala ng kapayapaan, kundiisang tabak. ‘(Mateo, 10:34).Hindi tama na ipagpalagay na ang relihiyon naipinangaral ni Cristo ay isa sa digmaan at karahasan,sapagkat ang mga pananalitang ito ay nauugnay lamang samga partikular na okasyon. Hangga’t ang pangkalahatangbuhay ay pinaguusapan, itinuro ni Cristo ang mapayapangmga halaga, tulad ng pagbubuo ng isang mabutingkatangian, pagmamahal sa isa’t isa, pagtulong sa mahihirapat nangangailangan, atbp.Ito ay kapareho rin ang Koran. Nang umalis ang PropetaMuhammad mula sa Makkah patungo sa Madinah, ang mgatribong mananamba sa dios-diosan ay agresibo sa kanya.Ngunit laging iniiwasan ng Propeta ang kanilang mga pagatake sa pamamagitan ng paggamit ng pasensya at diskarteng pag-iwas. Gayunpaman sa ilang mga okasyon walang ibapang mga pagpipilian na umiiral, iligtas na ng pagtatanggol.Samakatuwid, kailangan niyang labanan ang ilang mgaokasyon. Ito ang mga kalagayang nito, na nangyayari samga paghahayag na may kaugnayan sa digmaan. Ang mgautos na ito, na partikular sa ilang mga pangyayari, ay walangpangkalahatang aplikasyon. Hindi nila sinadya na magingwasto para sa lahat ng oras na darating. Iyon ang dahilankung bakit; ang permanenteng kalagayan ng Propeta aytinatawag na isang “awa para sa lahat ng sangkatauhan.” (21:107)

18Panimula Ang Islam ay isang relihiyon ng kapayapaan sa lubosna kahulugan ng salita. Ang Koran ay tinatawag na ‘daanng kapayapaan’ (5:16). Inilalarawan nito ang pagkakasundobilang ang pinakamagaling na patakaran (4: 128), at sinabina kinasusuklaman ng Allah (ang Diyos) ang anumangkaguluhan ng kapayapaan (2: 205). Maaari naming sabihinna ito ay hindi eksaherasyon upang sabihin na Islam atkarahasan ay nagkakasalungatan sa bawat isa.Ang Aklat ng PagpapahayagAng Quran ay isang aklat ng Diyos na ipinahayag kayPropeta Muhammad. Hindi ito dumating sa kanya sa anyong isang kumpletong libro, ngunit sa mga bahagi sa loob ngisang panahon na umabot ng 23 taon. Ang unang bahagi ayipinahayag sa 610 AD, nang si Propeta Muhammad ay nasaMakkah. Kasunod, ang iba’t ibang mga bahagi ay patuloyna inihayag nang regular, ang huling bahagi na inihayag sataong 632, nang ang Propeta ay nasa Madinah.Mayroong 114 kabanata sa Quran, parehong mahaba atmaikli. Ang bilang ng mga talata ay umabot sa 6600. Upangmatugunan ang mga pangangailangan ng pagbigkas, angQuran ay nahahati sa 30 bahagi. Ang mga bahagi na ito sawakas ay itinakda sa ilalim ng patnubay ng Anghel Gabriel,sa pamamagitan ng kung saan inihayag ng Allah (ang Diyos)ang Quran.Nang ang Quran ay nahayag sa unang isang-kapat ngika-7 siglo, ang papel ay naimbento na. Ang papel na ito,na kilala bilang papyrus, ay ginawa sa pamamagitan ngkamay mula sa mga hibla ng ilang mga puno. Sa tuwing ang

Panimula19anumang bahagi ng Quran ay ipinahayag, ito ay isinulat sapapiro, o sa Arabic, qirtas (6: 7). Sa prosesong ito, ang mgatao ay nakatuon sa mga talata sa pamamagitan ng memorya,ang Quran ay ang tanging panitikan ng Islam na binigkas sapanalangin, pati na rin ang binabasa para sa mga layuninng da’wah. Sa ganitong paraan, patuloy na isinasaulo angQuran ng sabay-sabay at isinusulat din. Ang pamamaraanng pangangalaga na ito ay nagpatuloy sa panahon ng buhayng Propeta Muhammad. Sa ganitong paraan, ang Quran aynapanatili sa panahon ng buhay ng Propeta.Ang pangatlong caliph, ‘Uthman ibn’ Affan, ay maymaraming kopya na inihanda. Ipinadala niya ang mga itosa iba’t ibang lungsod, kung saan sila ay pinananatili sa mgadakilang moske. Ang mga tao ay hindi lamang binigkasmula sa mga kopya, kundi naghanda rin ng higit pang mgakopya mula sa kanila.Ang pagsusulat ng Quran sa pamamagitan ng kamay aynagpatuloy hanggang sa ang imprenta ay naimbento at angpapel ay nagsimulang gawing isang malaking sukat, salamatsa rebolusyong pang-industriya. Pagkatapos, ang Quran aynagsimula na ipalimbag. Ang mga paraan ng pagpi-printay nagpatuloy sa pagpapabuti at kaya napabuti ang pagprint ng Quran. Ngayon ang mga naka-print na kopya ngQuran ay naging karaniwan na maaari silang matagpuan sabawat bahay, moske, library at tindahan ng libro. Ngayonang sinuman ay maaaring makahanap ng isang magandangkopya ng Quran, saan man siya naroon o maging saan mangbahagi ng mundo.

20Panimula Paano Basahin ang QuranSinasabi ng Quran, ‘Basahin ang Quran nang dahan-dahanat malinaw.’ (73: 4) Nangangahulugan ito na ‘basahin angQuran sa mabagal, sinukat na mga tono ng ritmo’. Iyon ay‘binabasa, nagbabayad ng buong pansin sa pag-import ngnilalaman’. Kapag nabasa na tulad nito, ang isang dalawangparaan na proseso sa pagitan ng Quran at ang mambabasanito ay nagaganap. Para sa kanya, ang Quran ay isangpahayag o pagsasalita ng Allah (ang Diyos) at sinimulanng kanyang puso ang pagsagot sa pahayag na ito sa bawattalata. Sa Koran kung saan mayroong anumang pagbanggitsa kamahalan ng Diyos, ang buong pag-iral ng mambabasaay malakas na naapektuhan ng pagsasakatuparan ngKanyang kadakilaan. Kapag ang mga biyaya ng Diyos aybinanggit sa Quran, ang puso ng mambabasa ay umaapawna may pasasalamat; kapag ang paghihiganti ng Diyosay inilarawan sa Quran, nanginginig ang bumabasa sapagbabasa nito; kapag ang isang utos ay inilagay sa Quran,ang pakiramdam ay nagiging matindi sa mambabasa na siyaay dapat maging masunurin sa paksa ng kanyang Panginoonsa pamamagitan ng pagsasagawa ng utos na iyon.skhan@goodwordbooks.com

21Surah 1 Al-FatihaAng Panimula1 Sa Ngalan ni Allah, ang Pinakamahabagin, angPinakamaawain.2 Luwalhatiin si Allah, ang Tagapanustos at Tagapagtangkilikng lahat ng mga nilalang. 3 Ang Pinakamahabagin, angPinakamaawain. 4 Ang Panginoon (o Hukom) sa Arawng Paghatol. 5 Kayo lamang ang aming sinasamba, atKayo lamang ang aming hinihingan ng kalinga. 6 Inyongpatnubayan kami sa Matuwid na Landas, 7 Sa landas ng mgaginawaran Ninyo ng Inyong mga biyaya at hindi sa landasna umaani ng Inyong pagkapoot, gayundin naman ay hindisa landas ng mga napaligaw sa patnubay.Surah 2 Al-BaqarahAng BakaSa Ngalan ni Allah, ang Pinakamahabagin, angPinakamaawain.1 Alif, Lam, Mim (mga titik A, La, Ma).2 Ito ang Aklat (Qur’an), naririto ang tunay na patnubayna walang alinlangan sa mga may pangangamba kayAllah. 3 Na nananalig sa Al-Ghaib (nakalingid) atmatimtiman sa pagdalangin at gumugugol sa mga bagayna Aming ipinagkaloob sa kanila. 4 At nananampalatayasa Kapahayagan na ipinadala sa iyo (O Muhammad) at

22Surah 2 Al-Baqarahsa ipinahayag nang una pa sa iyo (Torah [mga Batas] atEbanghelyo) at sa (kanilang puso) ay may pananalig saKabilang Buhay. 5 Sila ay nasa (tunay na patnubay) mula sakanilang Panginoon at sila ang magsisipagtagumpay.6 At sa mga nagtatakwil sa pananampalataya, ito ay walangpagkakaiba sa kanila kahima’t sila ay iyong paalalahanan ohindi paalalahanan; sila ay hindi sasampalataya. 7 Si Allahang naglapat ng sagka sa kanilang puso at sa kanilangpandinig, at sa kanilang paningin ay may lambong. Kasakitsakit ang kaparusahan (na kanilang tatamuhin).8 At sa karamihan ng mga tao ay mayroong nagsasabi:“Kami ay sumasampalataya kay Allah at sa Huling Araw;”datapuwa’t sila ay hindi tunay na nananalig. 9 Kanilang(napag-aakala) na malilinlang nila si Allah at ang mgasumasampalataya; datapuwa’t dinadaya lamang nila angkanilang sarili at ito ay hindi nila napag-aakala! 10 Angkanilang puso ay may karamdaman (ng alinlangan atpagkukunwari) at si Allah ang nagdagdag sa kanilangkaramdaman. At kasakit-sakit ang kaparusahan nasasakanila sapagkat sila ay nahirati sa kasinungalingan. 11 Atkung sa kanila ay ipinagbabadya: “Huwag kayong magsigawang mga kabuhungan sa kalupaan”, sila ay nagsasabi: “Kamilamang ang mga tagapagpayapa.” 12 At katotohanang silaang nagsisigawa ng kabuhungan, datapuwa’t ito ay hindinila napag-aakala. 13 At kung sa kanila (na mapagkunwari)ay ipinagbabadya: “Magsisampalataya kayo ng katulad ngmga sumasampalataya.” Sila ay nagsasabi: “Kami ba aymagsisipaniwala ng katulad ng paniniwala ng mga baliw?”Katotohanang sila ang mga baliw, datapuwa’t ito ay hind

'(33:72). Ang Quran, para sa tao, ay batid na sa kanya, sa halip na ganap na di kilalang nilalang. Sa katotohanan, ang Quran ay ang paglalahad ng nasa isip ng tao. Kapag ang isang tao na sa kalikasan ay buhay at nailigtas ang kanyang sarili mula sa pagkakondisyon- nagbabasa ng Quran, ang mga selula ng kanyang utak ay nagiging aktibo